حق نگران شدن
هیچ کس از پول بدش نمی آید زیرا وسیله رفاه است. تلاش مشروع برای به دست آوردن آن را نه می توان منع کرد و نه می توان عیب و زشت انگاشت. آنچه دردناک و خطرناک است «ارزش» شدن پول و اسوه و سرمشق شدن پولداران است. همان پدیده ای که باعث شده اقبال پسران به دانشگاه به طور دایم الزاید کاهش یابد و در مقابل دختران که بیشتر در پی کسب اعتبار و منزلت اجتماعی هستند نه درآمد و پول، به دانشگاه روی آورند.
بی گمان وقتی در زمان های دور این سوال در دبستان فردوسی، کالج البرز، دارالفنون و دانشکده حقوق مطرح می شد، بودند کسانی که تحلیل و استدلالشان و رایزنی شان با خود به ترجیح ثروت منتهی می شد اما از یک سو اینان در اکثریت نبودند و از دیگرسو معیارها و ارزشهای حاکم در جامعه مجال و جرات علنی کردن این خواسته درونی را به ایشان نمی داد. اما ظاهرا روزگار عوض شده است. پول «ارزش» است و معیار سنجش اعتبار اجتماعی- و متاسفانه- اخلاقی. به این سوال که چرا چنین شده و چه باید کرد، بنده نه می توانم و نه باید پاسخ بدهم. اما گمان می کنم نگران شدن و دل مشغول بودن در این مورد حق همه و جست و جو برای راه حل، تکلیف هم است.
روزنامه شرق-سال ۱۳۸۶