ریاست محترم و مستشاران معظم دیوانعالی کشور

ریاست محترم و مستشاران معظم دیوانعالی کشور

احتراما. بدینوسیله موجبات فرجامخواهی از حکم صادره علیه …. در پرونده کلاسه فوق، مطروحه در شعبه۱۴ دادگاه محترم استان بعرض میرسد:

خلاصه ماجرا اینست که از محل کار موکل در بازار مقادیری دستکش و کمربند سرقت میشود و موکل بر مبنای اظهارات طفل صغیری که مرتکب سرقت اشیاء مذکوره شده بوده و به اعتبار اینکه کلید محل در ید وی بوده و بالاخره به اتکاء اقرار ماخوذه (و نه اقرار صادره) از شخص وی در آگاهی به عنوان سارق و معاون در سرقت مورد تعقیب قرار گرفته، در دو مرحله به شش ماه حبس محکوم می شود.

توجه به مراتب آتی در مانحن فیه لازم بنظر می رسد:

اولا- مامورین آگاهی بالصراحه اعلام کرده اند که ضمن تفتیش از منزل موکل اموال مسروقه بدست نیامده است.

ثانیا- خریداران اموال مسروقه، هیچیک مدعی خرید جنس و دریافت آن از ید موکل نیستند.

ثالثا- سارق اصلی در مراحل مختلفه تحقیق اظهارات متناقض و مختلفی کرده است که ادعای او در زمینه همدستیش با موکل را نیز در معرض تشکیک و تردید قرار میدهد.

رابعا- اقرار موکل در آگاهی نیز علاوه بر آ نکه متعاقبا، در محضر قاضی تحقیق، مورد انکار وی قرار گرفته، با توجه به آگاهی و اطلاعی که از نحوه اخذ اینگونه اقاریر، در اداره آگاهی داریم، و با عنایت به عدم حجیت اقرار در امور جزائی، به تنهائی مثبت اتهام موکل نمی تواند بود.

خامسا- با توجه به قیمت اموال مسروقه و دستامد نهایی ادعائی موکل از قیمت فروش، اصولا این فرض که کارگری که حقوق و درآمد مستمر از کار خود دارد، به نحو ادعائی مرتکب سرقت شود و به اصطلاح نان خود را ببرد، مقبول عقل نیست.

با عنایت به موارد فوق، ملاحظه می فرمایید که حقایق و مسلمات مضبوطه در پرونده امر با مواردی که محاکم محترم بدوی و استینافی، مبنای حکم خود قرار داده اند، منطبق نیست، فلذا نقض حکم فرجام خواسته و ارجاع رسیدگی به شعبه دیگری از محکمه استان استدعا می شود.

با تقدیم احترامات فائقه

بهمن کشاورز