یادداشت برداری در مشاوره 

یادداشت برداری در مشاوره

بخش اول

این کاری است که با شروع مصاحبه آغاز می شود و حتی پس از پایان مصاحبه و رفتن موکّل ادامه پیدا می کند ( البته در مورد موکلینی که برای دفاع یا طرح دعوا وکالت می دهند.)
یادداشت برداری منافعی دارد :
فایده یادداشت برداشتن ضمن مصاحبه یکی این است که مشخص کردن « موارد قابل توجه » را میسر می کند. بدون یادداشت این اقدام یا عملاً منتفی و یا بسیار سطحی خواهد بود.
فایده دیگر این کار این است که به وکیل امکان می دهد جزئیات مؤثر و مهم پرونده هایش را همواره در دسترس داشته باشد. واقعیت این است در زمان ما استفاده از انواع وسایل الکترونی هوشمند – که البته امری ناگزیر و اجتناب نا پذیر است- به کارگیری حافظه را کاری نه چندان واجب و لازم کرده است و در نتیجه وکلا هم نیازمند چندانی به استفاده مستمر و جدّی از حافظه احساس نمی کنند.
یادداشت برداری ما را ناگزیر می کند حافظه خود را به کار بگیریم و آنچه را می شنویم بلافاصله روی کاغذ ضبط کنیم و این خود باعث خواهد شد مطالب در ذهن ما مرکوز و ضبط شود و در موارد لزوم با نیم نگاهی به یاداشتهایمان جزئیات را به خاطر بیاوریم.
البته ضبط کل مکالمات یک مصاحبه با وسایل پیشرفته نیز میسّر است. اما در این میان آن «گوش دادن» دقیق که لازمه یادداشت برداری است و ضبط مطلب بر روی کاغذ که تصویری از مطالب مضبوط در ذهن نیز ثبت می شود ، در ضبط الکترونی حذف می شود.

اما یادداشت برداری مضاری هم دارد :

۱-با لزوم تمرکز بر دفترچه ای که روی آن یادداشت می کنیم ، ارتباط بصری با موکل را از   دست می دهیم و این موضوع کوچکی نیست. به علاوه موکّل ممکن است در مواردی کلامش را قطع کند تا ما از او عقب نمانیم و این به مفهوم قطع تسلسل افکار اوست که بهتر است بلا انقطاع بیرون بریزد و به صورت کلام در آید.

۲- موکّل به مطالبی که یادداشت می شود بیش از آنچه نمی شود اهمیت می دهد. در حالی که در عالم واقع ممکن است چنین نباشد.

۳-برخی موکلین نوشته شدن گفته هایشان را تهدیدی نسبت به خود تلقی می کنند. هر چند که این اقدام به وسیله وکیلی که خود برگزیده اند انجام شود .!

۴-چون موکّل ناچار است گهگاه درنگ کند ، برخی موکلین یادداشت برداری را روش و   وسیله ای برای تحمیل زمان برخود تلقی می کنند.

۵-وقتی سخنان کسی یادداشت می شود ، فضای حاکم بر گفتگو با حالتی که او مطالبش را به طور عادی و بدون وقفه می گوید ، کاملاً متفاوت است. یادداشت برداری گاهی موکل را از بیان مطالبش ، آنچنان که دوست دارد بگوید باز می دارد.
بعضا مقایسه اظهارات ضبط شده شخصی که به طور عادی سخن می گفته با سخنان او در همان مورد –  در حالی که یادداشت می شده –  تفاوت های آشکار و گاه اساسی را بین این دو مورد نشان داده است.

ادامه دارد…