دفاعیات بهمن کشاورز در خصوص پرونده قتل سال ۱۳۵۰

دفاعیات بهمن کشاورز در خصوص پرونده قتل
سال ۱۳۵۰

ریاست محترم شعبه ۴ دادگاه جنائی مرکز
محترماً عطف به احضاریه نامه ابلاغ شده در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۳۵۰ در مورد پرونده … موارد ذیل را بعرض می رساند:
۱ – در برگ ۳۷ پرونده (بطوریکه بنده شمرده ام، چون ظهر صفحات شماره گذاری نشده است) پس از اینکه بازجویی از … خاتمه یافته و از وی سوال شده که ذیل اظهارات خود را چگونه گواهی می کند مجدداً از وی سوال شده: “س- اسامی غارت کنندگان را بیان کنید ج- یکی … یکی … فرزند … را دیدم که غارت می کردند دیگری را ندیدم س – آیا … هم بود؟ ج – او را ندیدم” و این سوال و جوابها با جوهری به رنگ دیگر در ذیل برگه اضافه شده است. گمان می رود علت این امر و بخصوص سوال تلقینی اخیر، با توجه به مفاد ماده ۱۲۵ قانون آئین دادرسی کیفری، باید بررسی شود.
۲- در بازجوئی از …. (برگ ۴۳ پرونده) نیز پس از آنکه شاهد در ضمن پاسخهایش میگوید: ” … جلوی منزل ایستاده بود و کاری نمی کرد” و پس از ختم بازجوئی، بطریق پیش گفته باز هم از وی سوال می شود: “س: … چه می کرد؟ ج : … یونجه ها را می گرفت و دسته دسته روی هم می گذاشت” و در اینجا هم قسمت مذکور با جوهری به رنگ دیگر نوشته شده و گمان می رود این مسئله نیز بطریق سابق قابل بررسی باشد.
۳ – پیرمرد ۷۰ ساله اظهار داشته که … را وقت غروب در حال دسته کردن یونجه ها دیده است. آقای بازپرس بررسی نفرموده اند که آیا دید چشم این پیرمرد ۷۰ ساله (با توجه به تاریخ وقوع حادثه ۱۴ آذر ۱۳۵۰ است و در ماه آذر هوا خیلی زود تاریک می شود) برای شناسائی فردی که بنا به اظهار خود او بر بالای بار یونجه رفته بوده است، کافیست یا نه؟
۴ – در مورد مواد استنادی کیفرخواست (۲۳۴ و ۲۶۱) در مورد عمل منتسب به موکل (حتی اگر بفرض محال، وقوع یافته باشد) از اوراق پرونده قرینه ای که از آن “قهر و غلبه یا تهدید و اجبار” استفاده شود موجود نیست. و لذا انطباق مورد بر مادتین ۲۳۴ و ۲۶۱ قانون مجازات وجهی ندارد.