دفاعیات بهمن کشاورز در خصوص اخراج از کار

سال ۱۳۵۰

ریاست محترم اداره کار و اموراجتماعی شماره ۱ تهران
محترماً در مورد دادخواهی بانو … با تقدیم یک برگ وکالتنامه به شماره … بطرفیت دکتر … موکل اینجانب، مراتب ذیل را اشعار می دارد:
۱ – خواسته خواهان “اخراج از کار” تعیین شده حال آنکه اصولاً مسئله اخراج دربین نبوده و ایشان راساً ضمن شکایت از کمی حقوق، محل کار خود را ترک کرده اند و در حال حاضر نیز اشکالی جهت اعاده ایشان به کار وجود ندارد. توضیحاً عرض می شود که خواهان در این اواخر مکرراً مرتکب غیبت از محل کار و تاخیر و اهمال در امور محوله میشده لیکن موکل بنده به هیچ وجه قصد اخراج ایشان را نداشته و ندارد.
۲ – در مورد سابقه خدمت خواهان به عرض می رسد که نامبرده بمدت ۸ سال در مطب موکل خدمت می کرده و از این مدت چهار سال آنرا فقط صبحها بکار مشغول بوده (بمدت ۴ ساعت) و در چهار سال اخیر خدمت نامبرده دو سره شده بوده است و بنده و موکل نمی‌دانیم که خواهان عدد شانزده سال و شش ماه (با این دقت!) را از کجا آورده است؟!
۳ – در مورد میزان دستمزد که خواهان آنرا روزانه ۲۷۰ ریال ذکر کرده است گمان می‌رود که نامبرده یا قصد شوخی دارد و یا در کتابت اشتباهی رخ داده، زیرا طبق آئین نامه وزارت بهداری حقوق کسانی که در امور پزشکی فعالیت دارند بشرح زیر است:
الف – نرس لیسانسه ۱۶۰۰ تومان
ب – بهیار ۷۰۰ تومان
ج – کمک بهیار ۲۶۰ تومان
خواهان که گویا دارای مدرک ششم ابتدایی است، و هیچ نوع مدرک فنی دیگری هم ندارد معلوم نیست این اشل حقوق را بر چه مبنائی برای خود تعیین کرده است؟! لزوماً بعرض میرسد که آخرین حقوق خواهان، پس از اضافاتی که ظرف ۸ سال به آن تعلق گرفته ۱۳۰ ریال بوده است. (با توجه به سابقه خدمت و حقوقی که خواهان برای خود قائل شده گمان می‌رود که ایشان اصولاً به مضاعف کردن اعداد اعتیاد داشته باشند!!).
۴ – در مورد عدم استفاده از مرخصی و مزایا تصور میرود که خواهان دچار نسیان و فراموشی شده باشند چه کارکنان مطب موکل همه ساله از مرخصی استحقاقی استفاده کرده‌اند و تصور نمی رود که خواهان از این اصل کلی مستثنا بوده باشد. مضافاً به اینکه ایشان به علت کثرت تعداد عائله مرتباً از مرخصی های بین هفته و کوتاه مدت نیز علاوه بر مرخصی استحقاقی استفاده کرده‌اند و مضافاً خود و عائله ایشان مرتباً از کمکهای بهداشتی و داروئی موکل استفاده نموده اند.
با توجه به مراتب فوق اولاً استدعای رد دادخواست خواهان را به استناد ماده ۳۴ قانون کار، با تعیین تکلیف خسارات وارده بر موکل از قبیل حق الوکاله و پول تمبر دارم و ثانیاً در صورتیکه خواهان علیرغم اقدام قبلی خود تصمیم به حضور مجدد در محل کار بگیرد، استدعا دارم نسبت به انجام امور ذیل از نام برده است التزام گرفته شود:
الف – حضور مرتب در محل کار بدون تاخیر در اول وقت و تعجیل در انتهای ساعات کار
ب – تعهد هشت ساعت کار در هر ۲۴ ساعت
ج – تعهد عدم ایجاد مزاحمتهائی از این قبیل برای موکل