والدین ظالم کودکان مظلوم

والدین ظالم کودکان مظلوم

آزار آن هم برای کودکانی که قادر به دفاع از خود نیستند با هیچ منطقی توجیه ‌پذیرنیست . در مورد علل افزایش موارد کودک آزاری در جامعه ابتدا باید گفت نسبت به اطفال دیدگاه سنتی و تاریخی وجود دارد، که برای آنان حق مستقل و تعریف‌شده‌ای قائل نیست و متاسفانه الحاق ما به اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی این دیدگاه را تغییر نداده است. به همین جهت والدین به این اعتبار که به وجود آورنده طفل هستند خود را در انواع تعرضات و خشونت‌ها نسبت به او محق می‌پندارند. حال آنکه در جهان امروز، حقوق کودک مقوله‌ای کاملا مستقل است و دولت‌ها و حکومت‌ها مسئول اعمال و رعایت آن هستند.
لازم و ضروری است کودکان در مورد رفتارهای مشکوکی که ممکن است بچه‌ها با آن مواجه شوند و مخصوصا قسمت‌هایی از بدن که حرمت مطلق دارند به آنهاآموزش داده شود تا به هیچکس جز مادرشان اجازه لمس یا نگاه کردن به این قسمت‌ها را ندهند. همچنین آموزش داده شود که اگر با این گونه موارد برخورد کردند بدون ترس آن را با والدین در میان بگذارند.
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال ۱۳۸۴ همه افراد زیر ۱۸ سال را مصداق کودک و نوجوان دانسته و تحت حمایت این قانون قرار داده است.
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، قانون خاص و قانون مجازات اسلامی قانون عام است و در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان هر نوع بدرفتاری و تعرض به کودکان و نوجوانان که باعث آسیب جسمی، روانی یا عصبی به آنها شود، ممنوع و قابل مجازات اعلام شده. مجازات ضرب و جرح کودکان مانند بزرگسالان است.
به محض اینکه طفلی به دنیا می‌آید مشمول تمام مقررات مدنی وکیفری از جنبه‌های حمایتی این مقررات، قرار می‌گیرد جز در مواردی که صریحا استثنا شده باشد. بنابراین هرنوع ضرب و جرح ، دشنام وتوهین به بچه‌ها همانند بزرگسالان قابل مجازات قصاص و پرداخت دیه است.
در راستای راه های برخورد با کودک آزاری به چند مورد می‌توان اشاره کرد: یک-آموزش بزرگسالان به نحوی که متوجه حقوق کودکان شوند. دو-آموزش به کودکان که در قبال این قبیل مسائل سکوت پیشه نکنند و برخوردهای مشکوک را افشا کنند .سه- اعتبار دادن به دلایل علمی مانند آزمایش‌های دی ان‌ای و خون و چهره نگاری‌ها و آنچه در کشورهای دیگر «پروفایلینگ» نامیده می‌شود در اثبات این گونه موارد به موجب قانون خاص و ایجاد ماموریت ویژه برای دادسرا و دادستان در این موارد.

برقراری روش و روش‌هایی که از بچه دار شدن افرادی که از جهات گوناگون حالت خطرناک دارند جلوگیری شود. همچنین امکان جداسازی بچه‌ها از پدر و مادر یا بستگانی با این گونه اوصاف (در صورتی که سرپرست آنها باشند) به سهولت و سرعت وجود داشته باشد.
منبع: پارسینه-هجدهم اردیبهشت هزار و سیصد و نود و پنج

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *