استقلال کانون به اعضا سرایت داشت و وکلا بدون ترس از « ردّ صلاحیت » و « ممنوع شدن از وکالت » ، آنچه را که حق می دانستند گفته و از هر که مظلومش می پنداشتند دفاع می کردند. بسیار پیش می آمد که وکیلی را به استناد ماده پنج قانون حکومت نظامی مدتها حبس می کردند و وی پس از آزادی یک راست به دفترش می رفت ومشغول کار می شد.