دختران نباید در مقابل متجاوز سکوت کنند
احزار وقوع رابطه جنسی در زمانی که بحث مسائلی نظیر زنای محصنه یا زنای غیرمحصنه ناشی از تراضی مطرح باشد، یک مقوله است و بحث تجاوز به عنف و با اعمال زور، مسئله دیگری است. در مورد اول باید ادله شرعی موجود باشد؛ به این نحو که شهود به تعداد مقرر در شرع و قانون، بر وقوع آن شهادت دهند و شهادتشان چنان باشد که در شرع مقرر شده یا مرتکب یا مرتکبان اقرار کنند. البته باید توجه شود اقرار هریک از آنان صرفا علیه خودشان قابل استناد است و نه طرف مقابل. اما در مورد زنای به عنف، نباید در پی دلایل شرعی روابط جنسی بدون اجبار بود؛ در این مورد میتوان موضوع را با استناد به دلایل علمی یعنی نظر پزشک قانونی، قراین و امارات و از همه مهمتر تست دی.ان.ای احراز کرد. مورد اخیر دلیلی است که تقریبا قابل رد و خدشه نیست؛ یعنی تقریبا محال است که دی.ان.ای دو نفر با هم اشتباه شود. ازاینرو گمان میرود باید به مردم اطلاعرسانی شود تا از شکایت واهمه نداشته باشند. یک نکته اجتماعی و مبتنی بر نوعی دیدگاه فرهنگی غلط وجود دارد که باید اصلاح شود و آن اینکه متأسفانه وقتی به خانمی تجاوز میشود، به نوعی احساس گناه میکند و از آن بدتر اینکه برخی از افراد جامعه هم نه به دیده فرد بزهدیده و محل ظلم واقعشده، بلکه با نظر تحقیر به او مینگرند. این برداشت و تلقی، سراسر اشتباه، قبولنشدنی و دور از انسانیت است. مانند آن است که اگر سگ هاری به کسی حمله و او را مجروح کرد، ما به فرد مجروح با دیده تحقیر نگاه کنیم و ایراد بگیریم که چرا سگ هار به تو حمله کرده است بدیهی است تغییر آن طرز فکر، محتاج کار فرهنگی است و باید ذهنها تغییر کند؛ اما درعینحال لازم است خانمها قدر خود را بدانند و حقوق خود را بشناسند و هرگز در مقابل متجاوزان کوتاه نیایند. باید توجه کرد این تجاوز میتواند رابطه جنسی به معنای اخص با اعمال زور باشد یا سایر تعرضات بدنی و حتی لفظی که به کرامت انسانی خانمها و حرمت ایشان لطمه میزند. درعینحال مراجع محترم قضائی نیز باید در این موارد حساسیت بیشتری به خرج دهند و بهویژه از دلایل علمی به شکل وسیعتر و بیشتری استفاده کنند و همینطور در آموزش دختران خود چنان رفتار کنند که دختران در قبال اینگونه تهاجمها و تجاوزها، دچار احساس گناه نشوند و از حقوق خود نگذرند و در مقابل متجاوز سکوت نکنند. البته نقش مردانی را که در جریان این قبیل امور قرار میگیرند و باید عکسالعمل بهموقع و قاطع نشان دهند، نباید فراموش کرد. روزنامه شرق-دهم اردیبهشت نود و شش
بهطورکلی در فرهنگ حاکم بر عامه مردم، کسی که به او تجاوز میشود با فرد متجاوز به یک اندازه مقصر به نظر میرسند. شاید در ابتدای امر آدمها به دیده ترحم به فرد آزاردیده نگاه کنند؛ اما کمکم این نگاه ترحمآمیز تبدیل به تمسخر میشود. درحالیکه فردی که به او تجاوز شده، نیاز به ترحم ندارد؛ او نیازمند کمک برای رسیدن به حق خود از مراجع قانونی است.