اینکه ما در چه شرایطی از نظر مالی و مادّی هستیم، امری کاملاً خصوصی و شخصی است. بدیهی است اظهار عجز و فقر باعث نخواهد شد کسی به حال ما رحمت آورد و به قصد دستگیری از ما دست به کیسه برد. همچنین باید به یاد داشته باشیم که همۀ مردم مأمور مالیات و در پی بررسی ثروت ما نیستند. بنابراین به همان اندازه که از تفاخر و تفرعن احتراز می کنیم، از خود شکستن و اظهار فقر و عجز نیز باید محترز باشیم. چه اعتبار مالی وکیل دادگستری – اگر در حد اعتبار علمی و اخلاقی او اهمیت نداشته باشد – بی تردید در قضاوت جامعه بی تأثیر نیست. پس باید رفتار ما همیشه نشان دهنده بی نیازی باشد، بدون اینکه جنبۀ لاف زدن پیدا کند.