این که خود را از نظر علمی و فنی – یا از هر جهت دیگر – از همه همکاران بهتر و بالاتر بدانیم ( حتی در حد مگالومانیا یا جنون خود بزرگ بینی ) یک مطلب است اما این که این احساس ما نسبت به خودمان باعث شود دیگران را تخریب کنیم چیز کاملاً متفاوتی است . اولی یک کسالت فردی و شخصی است که شاید سعی در از قوّه به فعل در آوردنش ، تا حدی ، سازنده و مثبت باشد . اما دومی بی تردید به کل حرفه و صنف آسیب می رساند . به عبارت روشن تر وقتی ما به همکاری حسد می ورزیم و به این علت در تخریب او می کوشیم ، در نهایت امر هم خود و هم صنفمان را خراب می کنیم و به هر دو آسیب می رسانیم.