اگر گروهی ضمن برخوردها و تسویه حساب های سیاسی در موضع صعف قرار گرفتند و به عاقبت کارهای کرده – یا نکرده- گرفتار آمدند و دست استمداد به جانب ما دراز کردند آیا شایسته است که از بیم دچار شدن به دردسرهای احتمالی و قرار گرفتن در معرض هجمه و تعرض گروه غالب، از کمک به افراد مغلوب خوداری و از پذیرش وکالت ایشان امتناع کنیم ؟
تردیدی نیست که وکیل در مقام دفاع از اینگونه متهمان در معرض تهتک و هجمه عوام و نادانان (و گاه -متاسفانه- خواص و مدعیان دانایی) قرار خواهد گرفت و اینجاست که وکیل باید شجاع باشد .
از وکیل هوشمند و تیز هوش انتظار چنین است که در عین داشتن آگاهی سیاسی در حد اعلا، هرگز -لا اقل تا وقتی که وکل حرفه ای هست -وارد دسته بندی ها و بازی های سیاسی نشود .