در اشاره به وکیل طرف یا سخنان او باید از کاربرد هر کلمه یا تعبیری که کوچکترین اثری از تمسخر یا تحقیر یا طعنه در آن باشد به شدّت احتراز شود. چون ضرب المثل « احترام امام زاده با متولّی است» در اینجا دقیقاً مصداق دارد. حتی اگر وکیل طرف مقابل ادعای کاملاً بی دلیل یا بی پایه و یاوه ای مطرح کرده باشد یا – در جلسه دفاع شفاهی – مطرح کند. در چنین مواقعی وکیل باید بدون کوچکترین اغماض، با استدلال قانونی و منطقی، بنیان آنچه را وکیل طرف نوشته یا گفته یا می گوید، در هم بریزد. امّا در عین حال باید در مقابل وسوسه نفس اماره که در این موارد اشتیاق و میل مسخره کردن طرف و درهم کوبیدن شخصیّت او را در ذهن ایجاد می کند، مقاومت کند. در این برخوردهای علمی و فنی نباید کوچکترین اثری از استهزا یا تخفیف و تحقیر وجود داشته باشد. حفظ آرامش و وقار و صلابت در جلسه دفاع شفاهی اهمیّت ویژه دارد. وکیل باید بدون نشان دادن آثاری از خشم یا خستگی یا تمسخر یا بی اعتنایی، به سخنان وکیل طرف مقابل هرچند حتّی یاوه و بی ربط باشد گوش فرا دهد. ممکن است بعضی از مردم برای پیش بردن اهداف خود از آشکار کردن رازهای دیگران یا حمله به نقاط ضعف آنها ابایی نداشته باشند اما چنین برخوردها و رفتارهایی از وکیل دادگستری قابل قبول نیست.