تسهیلات پیش بینی شده برای معلولان زندانی باید رعایت شوند
تسهیلات پیشبینی شده برای معلولان زندانی باید رعایت شود / اگر علت معلولیت زندانی شرکت در جنگ باشد، باید با او متناسب با فداکاریاش رفتار کرد
در آییننامه داخلی زندانها برای همهی معلولان صرف تسهیلاتی پیشبینی شده است که باید رعایت شود و جزء حقوق مسلم زندانیان است. در ماده ۷۱ آییننامه زندانها آمده است که بیماران و زندانیان سالخورده با تشخیص و گواهی بهداری زندان از انجام برنامههای روزانه معاف هستند؛ در ماده ۹۹ همین آیین نامه آمده است حتیالامکان باید ترتیبی اتخاذ شود که احتیاجات درمانی و بهداشتی زندانیان بیمار در داخل زندان تامین شود تا به انتقال زندانی به خارج از زندان نیاز نباشد. مع هذا در موارد ضروری خروج زندانی از زندان برای معالجه باید با تایید بهداری زندان و اجازه رییس زندان و موافقت قاضی ناظر زندان باشد؛ در موارد فوری زندانی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت کتبا به مرجع قضایی ذیصلاح گزارش شود.
تبصره ماده ۹۹ آییننامه داخلی زندانها میگوید مراجع قضایی و مسوولان زندانها موظفند وضع زندانیان بیمار صعبالعلاج یا غیر قابل علاج را رسیدگی و حسب مورد مطابق مقررات به آنها مرخصی اعطا یا با رعایت سایر مقررات مربوطه از طریق عفو یا آزادی مشروط موجبات آزادی آنان را فراهم نمایند و ماده ۱۰۰ آییننامه زندانها میگوید هزینه درمان عوارض و بیماریهایی که ضرورت یا فوریت درمانی ندارند یا در اثر تقصیر ناشی شده است به عهدهی زندانی یا مقصر است.
طبق ماده ۱۰۷ آییننامه زندانها بهداری زندان موظف است از زندانی تازه وارد معاینات کامل پزشکی به عمل آورده در صورت لزوم با انجام آزمایشات تشخیص طبی برنامهریزی و حسب مورد نسبت به درمان یا معرفی وی به مراکز مربوطه اقدام و کلیهی اقدامات پزشکی در پرونده زندانی درج گردد و طبق ماده ۱۰۸ آییننامه هرگاه زندانی تازه وارد نسخه یا دارو همراه داشته باشد، اخذ و در اختیار بهداری زندان قرارمیگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هر گاه دارو جنبهی حیاتی برای زندانی دارد باید پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
ماده ۱۰۹ آیین نامه زندان میگوید هر زندانی به محض احراز کسالت جریان را به مسوول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
در ماده ۱۱۰ نیز مقرر شده است که زندانی باید در حضور پزشک یا پزشکیار و سایر مسوولان داروی مورد احتیاج را مصرف کند نگهداری دارو در آسایشگاه ممنوع است مگر در مواقع ضروری و با تشخیص پزشک که فکر میکنم اگر مشکلی در زمینه دارو باشد از همین نکته ناشی شده باشد. ماده ۱۱۴ آیین نامه میگوید معاینه و عندالزوم معالجه زندانیان بیمار به عهده زندان است و تبصره این ماده میگوید در صورت نیاز زندانیان بی بضاعت به دندان مصنوعی، عصا، صندلی چرخ دار و عینک انجمن حمایت از زندانیان مکلف به تامین آن است. بدیهی است اگر علت معلولیت زندانی شرکت در جنگ باشد، باید رفتاری که اصولا با این جانبازان جنگ بابت فداکاری که کردهاند، میشد در زندان ادامه داشته باشد زیرا درست است که جنگ سالهاست که خاتمه پیدا کرده است ولی طبیعتا باید فرقی بین آنها که در جنگ شرکت فعال داشتند و مشکلات این چنینی پیدا کردند و کسانی که در حاشیه به زندگی عادی مشغول بودند وجود داشته باشد و همیشه باید چراغ را از بهر تاریکی نگه داشت مباد روزی خدای ناکرده مجدد نیاز به حضور گسترده و انبوه جوانان و میانسالان و داوطلبان در جبهههای نبرد باشد و آنچه که دیده شده است، در مورد رفتار با معلولان و جانبازان نه سوء رفتار بلکه عدم توجه و قدرشناسی نه چندان کافی باعث شود که رغبت به این اقدام میهنی و شرعی کاهش یابد.
جمعه بیست و هفتم آذرماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه