«گوش دادن» در مصاحبه و مشاوره با موکل (قسمت اول)
مشاوره با موکل سه مرحله مشخص دارد، که «گوش دادن» مرحله اول آنست در این مرحله موکّل مشکل خود و انتظاری را که از وکیل دارد بیان می کند و وکیل فقط گوش می دهد و احیاناً یادداشت بر می دارد. توجه داریم که « گوش دادن » با « شنیدن » فرق دارد. وکیل نباید فقط « بشنود » بلکه باید « گوش کند ».
مراحل گوش دادن :
الف ) خوشامد گویی ، دعوت به نشستن ، معرفی
ب ) آغاز بیان مطالب از جانب موکّل با یک عبارت استفهامی کوتاه وکیل مثل « داستان چیست ؟ قضیه چیست ؟ مشکل چیست ؟»
پ ) گوش دادن با دقت بسیار به آنچه موکل آزادانه در مورد شخصیت های اصلی ماجرا و حقایق عینی آن می گوید.
وکیل باید با حداکثر تمرکز حواس به همه گفته ها و اشارات موکّل خواه کلامی باشد و خواه غیر کلامی و خواه ارادی باشد یا غیرارادی توجه کند.
وکیل باید روش وادار کردن موکلین گوناگون را به تشریح آنچه واقعاً می خواهند فرا گیرد. این روش را « گوش دادن فعال » می گویند.
بدیهی است وکیل باید محدودیت های زمانی کار خود و دفترش را – بدون منتقل کردن احساس ناشی از این محدودیت ها به موکّل – رعایت کند.
به موکّل باید این احساس القاء شود که در نهایت اعتماد و آسودگی و بدون اینکه کلامش قطع شود می تواند ماجرای خود را در محیطی کاملاً ایمن و به طور کاملاً محرمانه بیان کند. بدیهی است به این اهداف به آسانی نمی توان دست یافت. اما مطالعه و بررسی مرحله اول مصاحبه و مشاوره – یعنی « گوش دادن » شاید به حصول این نتیجه کمک کند.
- خوشامد گویی ، معرفی ، تعارف به نشستن
بهتر است وکیل از پشت میزش بیرون بیاید و به استقبال موکّلی که وارد اطاق شده برود. سپس با معرفی خود ( هر چند که قطعاً موکل او را می شناسد ) باعث شود موکّل خود را به طور کامل معرفی کند.
سپس موکل با نهایت احترام دعوت به نشستن می شود. رفتار وکیل با همه موکلین ، صرف نظر از موقعیّت اجتماعی و مالی – و فی الجمله طبقاتی – آنها باید یکسان باشد و حداقل ها را در مورد همگان رعایت کند. دادن کارت ویزیت وکیل در این مرحله به موکّل قابل توصیه است.
ادامه دارد…
منبع: کتاب آداب وکالت در دادگستری