به همان اندازه که از تفاخر و تفرعن احتراز میکنیم ، از خود شکستن و اظهار فقر و عجز نیز باید محترز باشیم

اینکه ما در چه شرایطی از نظر مالی و مادّی هستیم، امری کاملاً خصوصی و شخصی است. بدیهی است اظهار عجز و فقر باعث نخواهد شد کسی به حال ما رحمت آورد و به قصد دستگیری از ما دست به کیسه برد. همچنین باید به یاد داشته باشیم که همۀ مردم مأمور مالیات و در پی بررسی ثروت ما نیستند. بنابراین به همان اندازه که از تفاخر و تفرعن احتراز می کنیم، از خود شکستن و اظهار فقر و عجز نیز باید محترز باشیم. چه اعتبار مالی وکیل دادگستری – اگر در حد اعتبار علمی و اخلاقی او اهمیت نداشته باشد – بی تردید در قضاوت جامعه بی تأثیر نیست. پس باید رفتار ما همیشه نشان دهنده بی نیازی باشد، بدون اینکه جنبۀ لاف زدن پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *