در موارد خاص وکیل برای روشن کردن موضوعی که نقطه ضعف دفاعش محسوب می شود اما پاسخ کاملاً روشن و قانع کننده ای دارد بهتر است در انتظار سوال طرف دعوا ، دادستان یا رئیس دادگاه بماند

در موارد خاص وکیل برای روشن کردن موضوعی که نقطه ضعف دفاعش محسوب می شود اما پاسخ کاملاً روشن و قانع کننده ای دارد بهتر است در انتظار سوال طرف دعوا ، دادستان یا رئیس دادگاه بماند

نقل از کتاب دفاع و استدلال شفاهی در دادگاه – در موارد خاص وکیل برای روشن کردن موضوعی که نقطه ضعف دفاعش محسوب می شود اما پاسخ کاملاً روشن و قانع کننده ای دارد بهتر است در انتظار سوال طرف دعوا ، دادستان یا رئیس دادگاه بماند . زیرا وقتی سوالی به عنوان ضربه کاری مطرح و با ضربه و دفاع محکم تر و کاری تر پاسخ داده می شود ، اثر آن چند برابر خواهد بود. بدیهی است اگر موضوع از جانب دیگران مطرح نشد ، وکیل باید رأساً مسأله را مطرح و ابعاد آن را روشن کند . ساموئل لیبوویتز وکیل مشهور جنایی نیویورک در دهه ۱۹۳۰ در پرونده ای که برائت موکل موکول به این بود که بدن شاکیه را دیده باشد به موکل خود توصیه کرده بود درباره علامت زخمی که در بدن شاکیه وجود دارد ضمن تحقیق دادستان ابتدا چیزی نگوید . هنگاهی که تحقیق پایان یافت و متهم با ترک جایگاه در شرف نشستن به جای خود بود دادستان با لحن پیروزمندانه ای گفت : «راستی شما گفتید شاکیه بدن کاملاً برهنه خود را به شما عرضه کرد . آیا مورد خاصی در بدن او نظر شما را جلب نکرد ؟» متهم به سادگی و با خونسردی و در مقابل خشم و حیرت دادستان پاسخ داد: 《چرا . جای جراحی بد جوش خورده و بسیار زشتی روی شکم او وجود دارد》 . لیبووتیز در پاسخ دانشجویان حقوق گفته بود اگر دادستان این سوال را مطرح نمی کرد البته من سوال می کردم اما تاثیر این شرایط به مراتب بیشتر بود و در ذهن هیات منصفه ماند .