وکیل ایستاده می میرد

هر چند از سال ۷۷ به بعد وکلا چیزی به اسم « بازنشستگی » پیدا کرده اند اما حقوق بازنشستگی چیزی نیست که کفاف زندگی وکیل را بدهد.
واقعیت این است وکیل برای حفظ استاندارد و کیفیت زندگی خود، ناچار است تا زنده است کار کند!. از طرفی پیر شدن بدن و ذهن و کم شدن حافظه و هوش را در نتیجه افزایش سن نمی توان نادیده گرفت و انکار کرد . این مجموعه یعنی مجبور بودن به ادامه کار علی رغم بروز بلکه سیطره عوارض پیری، ضایعه و آسیبی بسیار جدّی است و ظاهراً چاره ای هم ندارد .
می‌توان انتظار داشت که دولت تدابیری بیاندیشد که مساله بازنشستگی و بیمه آنها به نحوی تنظیم شود که در شأن وکیل باشد و در عین حال بیمه درمانی وکلا را در برگیرد که اکنون چنین نیست
.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *